Οκτώ μύθοι για τη Λεϊσμανίαση του σκύλου
1. Η σκνίπα δεν πετάει πάνω από 1 μέτρο: Η κάθετη διασπορά όπως ονομάζεται της σκνίπας φτάνει τα 12 μέτρα, αλλά μπορεί να αυξηθεί αν στο ύψος αυτό υπάρχουν γλάστρες, οι οποίες αποτελούν πρώτης τάξεως φωλιά. Η οριζόντια διασπορά, φτάνει τα 100 μέτρα.
2. Το καλααζάρ μεταδίδεται κατά την επίβαση: Σε καμία περίπτωση δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Η μετάδοση γίνεται μόνο με τσίμπημα μολυσμένης σκνίπας.
3. Το καλααζάρ μεταδίδεται από την έγκυο σκύλα στα έμβρυα: Είναι τόσα λίγα τα κρούσματα αυτού του τύπου που έχουν αναφερθεί, ώστε μόνο ως εξαιρέσεις στον κανόνα μπορούν να θεωρηθούν.
4. Όταν ο σκύλος έχει καλααζάρ, πρέπει να γίνει ευθανασία: Όχι βέβαια. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η συστηματική διεύρυνση του συγκεκριμένου περιστατικού. Εφ΄όσον το ζώο δείχνει σημεία βαριάς προσβολής και μειωμένης κυτταρικής ανοσίας, τότε ναι, η ευθανασία είναι υπό συζήτηση. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης δηλώνει οικονομική αδυναμία να αντιμετωπίσει τα έξοδα θεραπείας. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις η θεραπεία πρέπει να γίνεται κανονικά.
5. Ο σκύλος που έχει μολυνθεί με λεϊσμανίαση, παραμένει ισόβιος φορέας: Αυτό γίνεται μόνο στις περιπτώσεις που η κυτταρική ανοσία είναι χαμηλή. Σε όλες τις υπόλοιπες και εφ’όσον η αγωγή γίνει σωστά, τότε η θεραπεία είναι αποτελεσματική. Το πρόβλημα είναι ότι στο μέλλον ο θεραπευμένος σκύλος μπορεί να επαναμολυνθεί.
6. Για την έξαρση του καλααζάρ φταίνε τα αδέσποτα: Σίγουρα και τα αδέσποτα προσβάλλονται από την ασθένεια και έτσι συμμετέχουν στο πρόβλημα. Το ίδιο ένοχοι όμως είναι και πολλοί ιδιοκτήτες οι οποίοι, ούτε μέτρα προστασίας για τους σκύλους τους λαμβάνουν, ούτε στον κτηνίατρο για συμβουλές και προληπτικές εξετάσεις απευθύνονται. Επίσης να μην ξεχνάτε ότι «αποθήκες» του παρασίτου είναι και άλλα ζωικά είδη όπως οι αρουραίοι και οι αλεπούδες, ο πληθυσμός των οποίων είναι εκτός ελέγχου.
7. Οι μακρύτριχες φυλές όπως π.χ. τα Setter προσβάλλονται δυσκολότερα ή και καθόλου: 100% λάθος. Ούτως ή άλλως η σκνίπα προτιμάει τις εξ’ ορισμού «άτριχες» περιοχές, οι οποίες δεν βρίσκονται στον κορμό του σώματος, όπου αντίθετα εκεί φυτρώνει το μακρύ τρίχωμα.
8. Τοποθετώντας διάφορα εντομοαπωθητικά στο κλουβί του σκύλου είμαι ασφαλής: Αυτό δεν είναι πολύ σχετικό. Εξαρτάται από την ένταση του ανέμου, την βλάστηση γύρω από το κλουβί και φυσικά από την αποτελεσματικότητα του προϊόντος. Κατά κανόνα τα προϊόντα αυτά προορίζονται για κλειστούς χώρους και όχι για το κλουβί του σκύλου το οποίο είναι εξ’ ορισμού «ανοιχτός χώρος». Και βέβαια το χάραμα και το σούρουπο στον κυνηγότοπο τίποτα δεν προστατεύει τον σκύλο εκτός αν φοράει ειδικό αντιπαρασιτικό περιλαίμιο.
Διαβάστε το παρακάτω άρθρο εάν θέλετε να μάθετε για τη Λεϊσμανίαση του σκύλου:
